‘Stralend stijgt de zon omhoog, rijzend langs de hemelboog, wijst hij ons de dag … ‘. Dit komt uit het versje dat iedere dag aan het begin van de ochtend wordt opgezegd. De kinderen maken samen met juf de beweging van de klimmende zon, waarbij de armen langzaam boven het hoofd samenkomen: we zijn weer bij elkaar.


Peuters kijken en luisteren goed naar de volwassenen; ze zijn een en al aandacht. En wat ze zien en horen, bootsen ze na. Heel intens, om de wereld waarin ze terecht zijn gekomen in zich op te nemen en eigen te maken. Dat kan in een omgeving die vertrouwd aanvoelt; eigenlijk zo een beetje als thuis bij papa en mama. In de peuterklas vindt u dan ook een knusse zithoek met een grote stoel voor juffie, een grote tafel om samen aan te eten, kisten met speelgoed en natuurlijk een keukentje; hoe maak je anders die heerlijk geurende appelmoes. Thuis.


De vaste indeling van de ochtend geeft deze kleine kinderen de veiligheid die ze nodig hebben om flink te kunnen spelen. Met poppen spelen ze vadertje en moedertje, met dekens en kisten maken ze een huis. In de kist is een auto en vier kisten achter elkaar is een trein. Bij ons is het speelgoed niet ‘af’, maar geeft kinderen alle ruimte hun fantasie te gebruiken; en die hebben ze. Graan malen of helpen met afwassen. Samen opruimen en dan naar buiten.